Op een lijst van Belgische wetenschappers die hun vakgebied fundamenteel beïnvloed hebben, zou Pierre-Joseph Van Beneden, paleontoloog en zoöloog, een prominente plaats bekleden. In zijn tijd was hij wereldberoemd en alom geëerd. Hij geldt als een van de stamvaders van de moderne zoölogie. Geboren in Mechelen in 1809, gaf hij al vanaf heel jonge leeftijd blijk van een vurige interesse voor de wetenschap en een onverzadigbare drang naar kennis. Na zijn collegetijd in Mechelen studeerde hij geneeskunde aan de universiteit van Leuven. Nog voor hij afstudeerde, werd hij conservator van het Natuur Historisch Kabinet in het Koningscollege. Een beurs om aan het Natuur Historisch Museum van Parijs te studeren was de start voor het pionierswerk van P.J. Van Beneden als zoöloog. In 1836 werd hij professor zoölogie aan de K.U. Leuven, waar hij tot zijn dood zou blijven. Als hoogleraar was hij geliefd bij zijn studenten en gerespecteerd door zijn collega's. In 1843 huwt hij Rosalie Valcke, dochter van de Oostendse oesterkweker Valcke. Zijn schoonvader inspireerde hem het 'Laboratoire des dunes' voor zeeonderzoek te ontwikkelen. Het eerste in de wereld want in situ zeeleven onderzoeken was toen een unicum. Het leverde hem internationale bekendheid en waardering op. Hij was het ook die door zijn enorme kennis de Igunaodons van Bernissart wist te identificeren. Dit boek vertelt zijn levensverhaal dat een aaneenschakeling is van studie, ontdekking, verwondering en liefde want Van Beneden was ook een liefdevolle echtgenoot en toegewijde vader. Pierre-Joseph Van Beneden stierf op 8 januari 1894. Zijn bijdrage aan de zoölogie en aan de mariene biologie in het bijzonder, wordt algemeen als revolutionair beschouwd. |